Bardzo dawno nie było Internetów Kopalni, więc już śpieszę z nadrabianiem. Przez cały ten majdan z komputerami i internetem ponad połowa poupychanych gdzieś w przeglądarce linków, zakładek i odłożonych "na później" miejsc do odwiedzenia straciła rację bytu. Tak, tak, staram używam Evernote do zapisywania większości rzeczy, ale akurat w tamtym czasie bezczelnie ulegał awarii przy każdym prawie użyciu. Dlatego dzisiaj Kopalnia to kompilacja linków znalezionych już dawno i tych, na które wpadłam ostatnio.

Photo by Elena Shumilova @ via Flickr

Dodałam też do każdego opisu znak [PL] lub [ENG] w zależności czy strona jest w języku polskim czy angielskim, bo sama nie jestem jakimś wybitnym asem z języków obcych, więc czasami drażni mnie, kiedy wchodzę na jakiś inspirujący kogoś artykuł, którego za nic nie potrafię w pełni zrozumieć (wiem, pewnie obciach, ale sorry, zdarza się najlepszym ^^). 

Photo by Elena Shumilova @ via Flickr

Stało się. 

Umówiłam się w końcu do fryzjera, a wiedzcie, że to dla mnie wyczyn niesłychany ponieważ fryzjerów boję się tak samo jak dentystów. Dziś wielki dzień i trzęsę portkami, ale z tej okazji oczywiście przejrzałam tysiąc-pięćset-sto-dziewięćset zdjęć fryzur i przyznać muszę, że strasznie kręci mnie radykalna zmiana, czyli ostre cięcie. Z drugiej strony boję się, czy nie będę potem wyglądać jak bobołak i czy nie będę chciała chodzić z papierową torbą na głowie. 

Odwagi dodaje mi kompulsywne przeglądanie bloga "We grochy", którego autorka dokonała bardzo radykalnej zmiany i moim zdaniem totalnie na lepsze, a przy okazji pomogła komuś wspierając akcję "Daj włos". Szkoda wielka, że moje włosy się nie nadają na tą akcję, wtedy chyba łatwiej byłoby mi podjąć decyzję. 

Są wśród Was jakieś właścicielki krótkich fryzur? Może możecie coś doradzić w tej kwestii? 

Pewnie się skończy u mnie na klasyce, czyli lekkim cieniowaniu, ale jeśli jednak nie stchórzę to wszelkie rady się przydadzą :)

Jest kilka sposobów na wychowanie małego terrorysty, takiego prosto z koszmarów młodych rodziców, który ledwo od ziemi odrósł, ale już tupie nogami, wywija rękami i akompaniuje sobie krzykiem. Ból głowy, nieprzespane noce i krzywe spojrzenia ludzi wokoło gwarantowane.

1. Nie pozwól dziecku płakać. Nigdy. Najlepiej reaguj zanim jeszcze jęknie. Żeby to zrobić musisz obserwować uważnie dziecko i wychwycić moment, kiedy uśmiech zaczyna opadać w przeciwną stronę. Nie pozwól na to, przecież dziecko nie może być smutne. Dzieciństwo powinno być pełne radości i miłości, a nie pełne płaczu.

2. Noś na rękach. Godzinę, dwie, trzy, a nawet i dwanaście jeśli trzeba. Kiedy próbujesz odłożyć dziecko, ono zaczyna płakać? Patrz: punkt 1.Dziecko trzeba nosić na rękach, przecież to takie niesprawiedliwe, że ono jest tak małe i nie widzi dobrze świata. Poza tym potrzebuje bliskości, o tak! Najlepiej zaspokaja tą potrzebę w rodzica pozycji chodzącej lub stojącej i kołyszącej biodrami. Przecież stanie w miejscu jest passe.

3. Usypiaj przy cycusiu, tylko i wyłącznie. Innej metody nie używaj, a przecież to tylko dziecko, samo nie zaśnie, potrzebuje być do tego wystymulowane sutkiem. 

4. Żyj według zasady "cycuś dobry na wszystko". Dziecko nie chce spać - daj cyca. Marudzi - daj cyca. Nudzi się - daj cyca. Uderzyło się i płacze - daj cyca. Przecież dziecko potrzebuje bliskości, a cycusiowanie to bliskość najbliższa z bliskich, nie odmówisz jej dziecku, prawda?

5. Nie zostawiaj dziecka samego. Nigdy. Chcesz wyjść do toalety? Weź je ze sobą, najlepiej na rękach, nie odkładaj go nigdzie, żeby wykluczyć możliwość płaczu. Przecież wszędzie jest tyle niebezpieczeństw i tylko matka może przed nimi uchronić. Najlepiej miej dziecko pod stałą kontrolą, nie spuszczaj go z oka. Baw się z nim cały czas, żeby przypadkiem nie sięgnęło po coś niepożądanego, nie zebrało np. kociego włosa z dywanu. 

6. Śpij z dzieckiem i pozwól mu spać tylko przy Tobie. Zostawiając dziecko samo w łóżeczku narażasz je przecież na okrutną samotność. Poza tym spanie z dzieckiem to taka wygoda! I bliskość, bliskość jest najważniejsza. Nigdzie przecież nie będzie lepiej twojemu dziecku niż na tobie. Popołudniowa drzemka? Tylko na mamie. 

// Wpis z przymrużeniem oka, ale nie pytajcie mnie proszę, skąd wzięłam te wszystkie mądrości ;) 

  

Cieszę się, że przez ten rok byliście ze mną! Mam nadzieję, że 2014 będzie jeszcze lepszy i "Codziennik..." nabierze rozpędu, że będzie miejscem, do którego będzie się chętnie wracać. Chciałabym Wam podziękować za wszystkie komentarze, maile i wiadomości, które wysyłaliście, a które dawały mi zawsze pozytywnego kopa i podnosiły mnie zawsze na duchu. Przez cały ten rok nie pojawił się ani jeden negatywny komentarz w tym miejscu, co uważam za ogromny sukces :)

Co się działo na blogu? Najpopularniejsze posty w tym roku:

11. Nie obwiniaj dziecka swego

BAM - Bloggers and Authors Meet Up

Jak dobrze wyglądać w ciąży

Aktualizacja ciążowa (wpis zdecydowanie osobisty)

Jesteśmy już we trójkę + peany na cześć Męża

Kury domowej żywot

Boisz się mieć dziecko? Ja też!

High life po porodzie.

Miłość w czystej postaci.

Skończył się 2013 i dobrze jest podsumować, co się w nim wydarzyło, co osiągnęliśmy, czego nam się nie udało zrobić. Dobrze jest mieć świadomość tych kwestii, żeby wiedzieć, w jakim kierunku iść dalej. Równo rok temu pisałam o swoich postanowieniach (tutaj) i napisałam wtedy, że czuję w kościach, że 2013 będzie przełomowy. Czy był? I tak i nie.

Najważniejsze wydarzenia:

• Zostałam mamą - wiadomo, że to najważniejsze wydarzenie ever!

• Świętowaliśmy z Mężem pierwszą rocznicę ślubu.

• Rozpoczęliśmy pracę jako kościół w moim mieście.

• Byłam na swoim pierwszym blogerskim spotkaniu (BAM), a potem na drugim (bloSilesia), gdzie poznałam wiele fantastycznych i inspirujących osób.

• Podjęłam się kilku ważnych projektów w życiu zawodowym, z resztą pracy w tym roku było więcej niż w poprzednich latach.

A jak Wy spędziliście 2013 rok? Ile marzeń spełniliście? Ile dobrych chwil przeżyliście?